μεταεπετειακό

« Μνήμες απ’ τα γεγονότα΄
…………………………..
η σημαία που κράταγες
τώρα τσαλακωμένη, δίχως κοντάρι,
πλάι σε δακρυγόνο και μια χούφτα κάλυκες…
λίγες ποδοπατημένες προκηρύξεις ,
άλλες στο πολύγραφο κι άλλες στο χέρι…
ένα χαρτί για προσωπική υπόθεση από την ασφάλεια…
οι τραμπούκοι που σε προκαλούσαν
όταν φύλαγες σκοπιά στη καγκελόπορτα,
Το ασθενοφόρο που του άνοιγες δρόμο
και ξαφνικά μοίρασε δακρυγόνα,
η πίκρα της μοναξιά του ανένταχτου,
Το τανκ από πίσω σου στην Αλεξάνδρας,
Ο ύπνος –ξενύχτι δίπλα στο πιάνο
Στην αίθουσα τελετών
Λεμόνια και βαζελίνη από τα μπαλκόνια,
Οδόφραγμα, φωτιές…
Η κυρία που φώναζε από πάνω:
«Αλήτες, δεν θα μας αφήσετε να κοιμηθούμε ;»
κοιμήσου έλληνα…».

Ποίημα του Πάνου Κοσμόπουλου, ταξιδιώτη χωρίς αποσκευές, γεννηθέντα στη Θεσσαλονίκη το 1950, αναδημοσιεύεται μετά το ανούσιο πανηγύρι που ετοίμασαν, μήπως κρατήσουμε κάτι από τη μνήμη του Νοέμβρη ….